2021 in Singapore

De eerste week van het nieuwe jaar is al weer bijna voorbij. Doelloos ben ik rond aan het dwalen, althans zo voelt het voor mij. Iemand anders die het leven momenteel zo ervaart?

Waar zijn de blote voeten avonturen die ik achterna wilde gaan? De reden waarom ik ben weggegaan van Nederland, om te leven. Om te leven hoe ik wil, zonder regels, zonder de druk hoe ik moet zijn. Waarom moeten we verantwoordelijk leven? En dan bedoel ik een vaste baan, een veilige omgeving, een 9 – 5 baan, een koophuis en wie weet als je geluk hebt, loop je wel tegen de liefde van je leven aan en maak je kindjes zodat je voor altijd samen gelukkig kan leven.

Van maandag tot zaterdag ben ik aan het werk, het leven begint als een routine te voelen. Natuurlijk maak je van elke situatie de beste situatie, dus begin ik nieuwe hobbies, ontmoet ik nieuwe lieve mensjes, lees ik nieuwe boeken en ben ik aan m’n self improvement journey begonnen. Want dat is de trend van tegenwoordig, aan jezelf werken, beter worden alsof je al niet goed genoeg bent hoe jij bent. Is dit hoe 30 worden er uit ziet?

Klink ik nu als een pessimist? Vast wel. Maar het leven is niet alleen maar zonneschijn en ik ga vooral niet als mooier laten klinken dan dat het is.

Met een taxi naar werk kunnen, een goed salaris, een grote vriendengroep en luxe flat met zwembad en sportschool erbij. Het leven is goed hier, het leven is veilig en voor velen is dit het ideaal leventje. Het leven is perfect, zo perfect dat het enige waar ik nog op wacht is een leuke man ontmoeten om een toekomst op te kunnen bouwen. Mijn ervaring met mannen hier? Emotioneel onbereikbaar, expat leven waar alleen feesten bestaat, vreemdgaan, emotioneel saboteren of simpelweg als een kind gedragen.

Kan ik er om lachen? Ja natuurlijk, want uiteindelijk kan je het leven niet te serieus nemen en probeer je er altijd het beste van te maken. Dus sla ik m’n laptop dicht en ga ik wat leuks doen, iets wat mij blij maakt want niemand beloofd je morgen.

Maar waar ik zin in heb is om mijn verhalen met jou te delen, mijn raw, non sugar-coating avontuurtjes die ik in mijn leven mee maak want precies daarvoor ben ik verhuisd. Zo veel mogelijk vallen, huilen en lachen, alles in het leven uitproberen, grenzen opzoeken, en vooral om geen shit aan te trekken van wat anderen vinden.

Zodat wanneer ik 80 ben, ik terug kan kijken op mijn leven en ik trots ben dat ik geleefd heb. Dat ik alles in twijfel heb genomen en nieuwsgierig ben gebleven. Dat ik niet gesetteld hebt voor de norm maar 100x op m’n bek ben gevallen omdat ik het mijn eigen manier wilde doen.

Dikke knuffel,

NienInTheWorld