Ubud

De tijd in Ubud was fijn, het ging van even wennen dat ik zo’n grote overgang maakte, naar steeds beter en steeds meer genieten. Soms moet ik niet vergeten mezelf even simpelweg de tijd te geven en gewoon even niks te ‘moeten’.

Niks moeten werd dus vooral heel veel relaxen! Met wat lieve mensen die ik in mijn hostel had ontmoet hebben we de Campuhan Ridge Walk gelopen, erg mooi uitzicht en tijdens het wandelen leerden we elkaar ook beter kennen wat altijd zo leuk is. Reizigers kunnen echt je beste vriend voor de dag zijn en blijven voor altijd in je hart.

Maandag ochtend heb ik een yoga lesje gevolgd wat natuurlijk een must is als je in Ubud bent en ik had ook al een langere tijd enorm last van mijn rug dus kon ik het ook wel gebruiken! De rugpijn is niet wonderbaarlijk verdwenen maar voor mijzelf wel even een reminder dat ik mijn lijf sterk wil houden,

Dezelfde dag verhuis ik naar mijn uberluxe ‘birdsnest’ die ik al vanuit Australie heb geboekt, een soort van bucketlist locatie! Ik had al een email gekregen dat het lastig te vinden is dus vraag ik een medewerker van het hostel of zij ze kan bellen, zoals ze aanraden in de email, en heeft zij mij op hun aanwijzingen er naar toe gebracht. Het is een zijstraatje van een weg die eerst stijl omhoog loopt en daarna moet je een tijdje over een heel dun pad langs de rijstvelden om bij de locatie te komen. Echt ontzettend mooi en ik zag al helemaal voor mij hoe ik hier de komende dagen tot rust kan komen!

Tijdens mijn verblijf in mijn Eco lodge heb vooral veel naar mijn gevoel geluisterd. Rustig aan gedaan, veel gelezen en van het uitzicht genoten. Ik kwam steeds meer in de reizigers flow terecht, doen waar ik zin in heb en ondertussen van het mooie land en cultuur genieten. Door dat ik wat meer buiten het centrum zat kwam ik wat meer locals tegen die niet zo zaten te asen op je geld, en dan denk ik weer ah wat zijn ze toch vriendelijk hier! Tijdens mijn wandeling langs het rijstveld kwam ik een jonge gast tegen op de scooter die mij wel een lift wilde geven naar een lekker eettentje. Achterop gesprongen kwam ik bij een knus lokaal tentje terecht met heerlijk goedkoop eten, een gebaar waar ik zo dankbaar voor kan zijn.

Ook kwam ik er achter dat ik deze keer alweer om de hoek zat bij iets wat ik eerder zo graag wilde bezoeken, de zeepfabriek waar ze handgemaakte kokoszeep maken. Nou, waar maak je Nien blij mee?! Iedergeval niet met regen, en dat bleef het overigens wel! De tweede nacht was eigenlijk alles nat van de damp helaas, maar genoten heb ik zeker van dat mooie verblijf!

Ik verhuis naar een kamertje in de stad, en denk ondertussen na of ik wil blijven of ergens anders naar toe wil gaan. Ook neem ik nog een heerlijke, bijzondere massage met bamboo rollers wat echt precies nodig was voor die extreme rugpijn want ik wist geen houding meer te geven! Wat een opluchting er na! Ook had ik een welverdiende pizza gegeten die echt zo lekker was, alsof ik in Italie zat te eten, jum!

En dan weet ik het, ik wil niet al bedenken wat mijn volgende bestemming word om te werken, of hoelang ik dan zou hebben voor dat mijn geld weer op is. Ik wil gewoon even niks moeten en alleen maar doen wat ik wil. Ondertussen stuur ik mijn cv op maar ik ga niet volle bak met mijn hoofd er in, en wie weet komen er zo dingen op mijn pad maar wie weet geniet ik volle bak van het reizen tot ik gedwongen ben om naar huis te gaan wat ook leuk is! Even weer iedereen zien, weer werkervaring op doen in mijn eigen land, sparen en weer een nieuw plan maken! Want wat er ook gebeurd, mijn droom staat en die zie ik kristalhelder voor mij en die ga ik nastreven, hier of in Nederland.